دی ۰۷، ۱۳۸۹

«آسمان»، روز ظهور است و «آستان»، نه دی...


بگذار از «دی» بگویم، که «دی»، ماه « می» است و یوم الله نه دی، روز مستی و اثبات هستی است! هستی یعنی بودن: بودن ستاره کنار ماه! بودن ماه کنار خورشید! بودن خورشید در آسمان و ماه و ستاره ها در آستان! و «آسمان»، روز ظهور است و «آستان» نه دی! و کیست که نداند باید از آستان وارد حریم شد؟؟ «آسمان» ظهور، ستاره می طلبد و حضور! و این جاست که در «آستان» می شود محک زد مدعیان «آسمان» گرا را! و آفرین بر « نه دی» که چه خوب رسوا کرد آنهایی را که سنگ حضرت خورشید به سینه می زدند و روز خطر رفتند پی  سفر  با ماشین تاریکی سمت جاده سکوت و از فرط سرگشتگی یادشان رفت کمربندشان را ببندند و آقای پلیس هم به اسم جذب حداکثری! جریمه شان نکرد! و چه خوب برملا کرد  آنهایی را که شعار آسمان می دانند و پشت تاریکی نماز می خوانند....
.... تنها روزی که ستاره ها، آسمان را به روز کردند و آسمان هم به روز، به خود ستاره ها دید، همین نه دی ما بود.آری نه دی ما! نه دی متعلق به ماست.. ایام دیگر ارزانی غریبه ها و نه دی مال ما.. از آن روز به بعد ما جز نه دی یومی نمی شناسیم... الهی ترین یوم همین یوم الله نه دی است... از  نه دی به بعد، ما روز تولد شناسنامه مان را پاک کردیم و با خط ایرانی و نه کوفی نوشتیم نه دی....  و افتخار می کنیم که نه دی روز تولد ماست... روز تولد همه ستاره ها یکی است و آن نه دی است....
نه دی... «دی» را از آن طرف بخوانی می شود «ید» .و «یدالله فوق أیدیهم». دستی که در روز  مستی یوم الله نه دی خود را نشان داد و تکان داد خانه شب پرستان را. و ما  به جای نوروز در همین روز خانه تکانی کردیم خانه انقلاب را  و اجناس بنجل را بیرون ریختیم از خانه انقلاب. ما جاروکش خانه انقلابیم . ما افتخار می کنیم که جاروکش خانه ای هستیم که صاحب خانه آن مهدی است و در غیاب خود خانه را به سید علی امین خود سپرده است . ما  اجناس بنجل و بی بصیرت را خوب می شناسیم . این اجناس لایق این خانه نبودند و نیستند .... و در نه دی همه این اجناس را فرستادیم به زباله دان تاریخ. و چه خوب نمایان شد که: «دست خدا  بر سر ماست    سید علی رهبر ماست«.
نه دی... «دی» را از آن طرف بخوانی می شود «ید» .و «یدالله فوق أیدیهم». ما با همین «یدالله» شکستیم دستانی را که دستکش مخملی سفید داشتند و دستانی سیاه! شکستیم دستانی را که از بس گرم نقاشی و سرگرم اشی مشی و قصه بودند، مانده بودند در بند قصه شنگول منگول و دستکش سفید و دست سیاه و آفرین بر ما !که عجب حرفه ای عمل کردیم و با تصمیمی کبری پدرشان را درآوردیم.. و پطروس را هم گرم تماشای فداکاری خود نمودیم... نه دی  دمای بصیرت ملت ما  را چنان بالا برد که حتی خواهرزاده 8 ساله من هم می فهمد که چوپان دروغگو صدبار شرف دارد به خواص بی بصیرت و خر شرک را وقتی می بیند یاد ابوخر زمان جناب شیخ می افتد....مرحبا به نه دی! مرحبا به نه دی!
نه دی... «دی» را از این طرف بخوانی می شود  همان «دی» . و «دی» نام صابونی است که ما در نه دی، با آن  ضدعفونی کردیم میکروبهایی را که خیلی وقت بود در دستمان جا انداخته بودند. ما داشتیم مدارا می کردیم با این میکروبها و به آب اکتفا کرده بودیم ولی آنها «دی» می خواستند. و ما با «دی» خوب ضدعفونی کردیم این میکروبهای سیاسی را......